De aangeboren Kracht van het magnetiseren

magnetiseur Martijn Zitman

 

Toen ik jong was

In mijn vroege kindertijd merkte ik al snel op dat ik anders was dan andere kinderen. Ik was een zeer gevoelig kind dat vaak paranormale en spirituele ervaringen had. Zo zag ik kleuren (aura’s) om mensen en dieren heen. Ook voelde ik vaak de pijn en emoties van anderen aan. Deze gevoeligheid had ook een keerzijde. Zo kreeg ik af en toe koortsstuipen, lijkende op epileptische aanvallen. En bij veel spanning sloeg het naar de oren en kreeg ik oorontsteking op oorontsteking.

Gelukkig had ik een vader die bekend is met paranormale verschijnselen en hoge gevoeligheid. Hij maakte in zijn leven soortgelijke dingen mee en kon mij daarom altijd goed uitleggen over het hoe en waarom van zaken.

 

Kerstviering in Dokkum

Zo maakte ik bijvoorbeeld iets heel bijzonders mee op de avond dat we kerstviering hadden in de katholieke kerk van Dokkum. Alle kinderen hadden een gekleurde cirkel opgespeld gekregen die correspondeerde met de kerkbank waarop ze moesten gaan zitten. Een juf legde mij dit uit en ik keek in het rond. Overal begonnen de cirkels heel snel te draaien, bij de kinderen op de borst en ook op de kerkbanken. Ik ging op mijn plaats zitten voor de kerstuitvoering op het podium. Hier wist ik later echter niets meer van, want ineens zag ik Jezus boven het podium zweven met aan weerszijden een engel. Ze waren helder verlicht, als magnesium wit licht en alles voelde prachtig, liefdevol en goed, echt hemels.

Mijn vader legde uit dat het liefdevolle licht onze eigen essentie betreft. Alleen de beelden waren een geestelijke projectie van mijn eigen ideeën. Het was een zeer ontroerende ervaring, die niet van deze wereld leek te zijn.

 

Een magnetiseur als vader

Het was ook in de tijd dat mijn vader begon met zijn praktijk als paragnost/magnetiseur. Dit deed hij van huis uit, op de zolder, net zoals ik dat nu doe. Het was als kind nooit zo makkelijk uit te leggen aan andere kinderen, als zij vroegen naar het beroep van mijn vader. Ik zei dan vaak dat hij mensen beter maakte met zijn handen en dingen kon voelen en zien die andere mensen niet ervoeren. Uiteindelijk heeft hij dit werk 35 jaar gedaan, kreeg later een eigen praktijkruimte met wachtkamer. Hij behandelde veel mensen met de meest uiteenlopende ziektebeelden, zowel lichamelijk als psychisch. Met behulp van zijn kruiden en het magnetiseren raakten veel vrouwen zwanger die eerst geen kinderen konden krijgen en ook kreeg hij renpaarden dikwijls weer fit genoeg om topprestaties te kunnen leveren.

Af en toe kreeg hij ook een zieke hond in de praktijk. Vaak riep hij mij er dan bij om te voelen wat ik ervan voelde. Ik ben al mijn hele leven een echte hondenvriend. Ik kon ze erg goed aanvoelen, beter nog dan mijn vader. Dit deed ik totdat ik volwassen werd en andere bezigheden had. Toch heb ik al van kinds af aan geweten dat ik ook zou gaan magnetiseren als ik ouder was.

 

De Kracht tijdens het voetballen

Vanaf mijn 8e tot mijn 18e jaar had ik een redelijk normale jeugd als ieder ander. Ik richtte mij meer op voetbal en school, kreeg inzicht over in the flow zijn met het voetballen en af en toe ook daarbuiten. Ik noemde het de Kracht, dan ging alles vanzelf, maakte soms onmogelijke doelpunten en voelde me oplossen en één worden met alles. Ook wist ik vaak van te voren al waar de bal heen zou gaan en ging er al heen voordat de bal daadwerkelijk kwam.

 

Douwe Tiemersma

Nadat ik mijn Havo diploma had gehaald begon ik mij steeds meer te interesseren in non-dualiteit. Ik ging boeken lezen over Zenboeddhisme, Taoïsme, verlichte guru’s uit India en ook leermeesters uit Nederland. Ik las heel veel boeken over dit onderwerp en keek satsangs op internet. Zo las ik eens een boekje van Douwe Tiemersma en probeerde een meditatie uit. De hele kamer werd licht, net zo fel als ooit in die kerk in Dokkum, maar nu zonder beelden erbij. Ik loste op in gelukzaligheid en vervoering. Zo hemels dat ik hier altijd naar bleef zoeken.

 

Omgaan gevoeligheid

Later kreeg ik ook meer interesse voor alternatieve onderwerpen, alternatieve geneeswijzen en psychologie. Ook hierover zocht ik van alles uit. Tegelijk werd ik weer gevoeliger, ging steeds meer de pijn en emoties van andere mensen aanvoelen. Helder voelen en helder weten werden weer een tweede natuur. Een paar jaar was dat zo intens dat ik niet meer tegen drukte kon. Een supermarkt, een druk evenement en ook verjaardagsfeestjes met veel mensen waren niet meer aan mij besteed. Ik kon me niet afsluiten van alle invloeden en energieën van andere mensen en ging steeds meer als kluizenaar door het leven. Ik moest er echt mee leren omgaan. Bewust zijn van de situatie van mezelf en die van anderen zorgde ervoor dat ik met mijn gevoeligheid om leerde gaan.

 

Beginnen met magnetiseren

De afgelopen jaren magnetiseerde ik al mensen in de privésfeer en kreeg steeds vaker te horen dat ik er wat mee moest gaan doen. Mijn vader hield twee jaar geleden op met praktijkvoering. Wel heeft hij nog steeds zijn website met webwinkel voor o.a. kruiden en geeft ook nog steeds advies aan mensen. Eind vorig jaar ben ik 40 jaar geworden en vond de tijd rijp om zelf te gaan magnetiseren en dit van mijn vader over te nemen. Ik ben gaan samenwonen met mijn vriendin die yogadocente is en vanaf haar 14e bij mijn vader in de praktijk kwam. In onze woning te Ferwert is nu de zolder ook omgetoverd tot praktijkruimte, net als pa dat deed zo’n 35 jaar geleden in Dokkum.

 

Werken vanuit de Kracht

Als magnetiseur werk ik volledig op mijn gevoel. Ik los op en vandaar uit gaat alles als vanzelf.
De handen en het voorhoofd worden heel warm, door warmteverschillen en tintelingen weet ik waar ik op behandelen moet. Het hoofd is dan leeg en het lichaam werkt als gereedschap van de Kracht. Ik noem het nog steeds de Kracht, net als vroeger. Als ik bijna klaar ben met de behandeling leg ik met mijn handen een beschermlaagje om de patiënt heen zodat de behandeling nog even door kan blijven werken. Dit werkt ook ter bescherming van schadelijke invloeden van buitenaf.

Met het talent om te kunnen magnetiseren wordt men geboren, het is niet aan te leren. Wel heeft iedereen het een beetje in zich, ook een moeder legt haar hand automatisch op de zere plek als haar kind zich bezeerd heeft. Bij mij is dit talent, net als bij mijn vader, sterk aanwezig. Het is bijzonder dat ik nu met deze energieën om heb leren gaan en hier mensen mee kan helpen.