Grenzeloos vertrouwen
In de buurt van Dokkum ligt een dorpje dat Hantum heet. Afgelopen jaar ben ik in Ferwert gaan wonen, zo’n tien minuten rijden van Hantum af. Toen ik 3 a 4 jaar oud was, woonden wij in Hantum. Mijn zusje Jacqueline is daar geboren. Mijn vroegste levens herinneringen zijn dan ook uit deze tijd.
Af en toe ga ik er even kijken. Dan rijd ik met de auto langs ons huis van vroeger naar achteren toe, waar een molen is en een stoepa, een plek voor boeddhisten. In mijn kinderjaren was de stoepa er nog niet maar de molen wel. Daar ben ik wel eens stiekem binnen geweest met een paar oudere vriendjes. Het geeft me altijd rust, een vertrouwd gevoel als ik daar kom, in de buurt van de molen. De sereniteit en de Helderheid is daar heel hoog.
Als ik nachtmerries had gehad of pijn had, dan ging ik bij mijn vader en moeder in bed liggen. Naast mijn moeder kon niks meer mis gaan, dat vertrouwde gevoel, als ik eraan terugdenk dan is het er weer. Tja, wat is dat eigenlijk, vertrouwen?
Als we ergens in vertrouwen dan geeft dat een ontspannen gevoel. Als we het niet vertrouwen dan geeft het juist spanning. Sommige mensen zeggen dat ze geen vertrouwen meer hebben in de medemens of in de overheid. Of erger, helemaal geen vertrouwen meer in het leven hebben. Of omgekeerd, bij hem of haar voel ik mij vertrouwd, dit huis geeft een vertrouwd gevoel.
Al voor onze geboorte ontwikkelen we een vertrouwd gevoel bij de geluiden die we horen, als we geboren zijn en we liggen op de borst van moeders, dan is daar weer het geluid van het kloppende hart. Als we ons als kind bezeerd hadden dan wilden we ook het liefst direct naar een paar troostende armen om ons heen van een persoon die we vertrouwde.
Op een gegeven ogenblik leer je op eigen benen te staan, in jezelf te vertrouwen. Maar dat is nog niet zo makkelijk want het denken kan maar moeilijk de controle loslaten en gewoon vertrouwen hebben. Er is bijna altijd wel iets waar we ons druk over kunnen maken, echt volledig vertrouwen hebben in het leven, dat kunnen er maar weinig.
Toch hebben we allemaal al veel vertrouwen, bijvoorbeeld in de lucht die we inademen of in de stoel waar we op gaan zitten. Onze auto en medeweggebruikers. Aan het einde van de dag ontspannen we ons, we gaan slapen en er is het vertrouwen dat we weer wakker zullen worden. Als we zouden inzien dat alleen ons denken ervoor zorgt dat er geen grenzeloos vertrouwen is in de gang van zaken en dat we dit denken niet zijn, dan is er een mogelijkheid om dit vertrouwen te hervinden.
In onze diepste essentie zijn we reeds dit grenzeloze vertrouwen zelf. Alles is reeds goed zoals het is, al snappen we het met het denken niet altijd. Dat vertrouwde gevoel, alsof je thuis bent, kan overal aanwezig zijn waar je ook maar heen gaat. Dat diepe oervertrouwen wat overal in gezocht werd, blijk je zelf te zijn!